با حضور معاون میراث فرهنگی کشور انجام شد؛
رونمایی از فرش “مانا نیک” رفسنجان
فرش “مانا نیک” که نقوش آن بر گرفته از برخی از عناصر و تزئینات مجموعه تاریخی تخت جمشید است، امروز ۲۵ بهمن ماه با حضور معاون مجلس، حقوقی و استان های وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مدیرکل امور موزه های کشور در نمایشگاه بین المللی گردشگری تهران رونمایی شد.
حسن حسینی رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رفسنجان در حاشیه این آئین گفت: “مانا نیک” نام این فرش است که توسط عبدالرضا ابوالهادی طراحی و تولید شده است.
او زینب و مرتضی ابوالهادی را بافندگان این فرش اعلام کرد و افزود: اندازه فرش مانا نیک (3*4) 300*400 سانتیمتر است که 77 رنگ در آن به کار برده شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رفسنجان با بیان این مطلب که این فرش در رفسنجان بافته شده است، عنوان کرد: طی 33 ماه مانا نیک بافته و در هر 7.5 سانتیمتر 49 گره زده شده است.
حسینی درباره محتوای طرح این فرش نیز گفت: در آرامگاه داریوش هخامنشی، تخت داریوش بر دستان 28 نماینده قومیت های ایران زمین قرار گرفته است که در طراحی قالی “مانا نیک” 28 گل لوتوس یا نیلوفرآبی، به صورت یک حلقه پیوسته نماد همبستگی و دوستی این 28 منطقه و قومیت فرهنگی ایران کهن است و از آنجایی که گل در هنر هخامنشیان مظهر مهر، صلح و دوستی است گل روزت 16 پر در مرکز ترنج قالی، محور مرکزی این حلقه پیوسته است.
او ادامه داد: گل رزت 16 پر در حفاظی از طرح های برگرفته از ستون های تخت جمشید واقع شده است و حلقه همبستگی فرهنگی ایران زمین به دور آن شکل گرفته است و در لایه بعدی سپری الهام یافته از طرح های پایه های ستون های تخت جمشید از این حلقه همبستگی محافظت می کند.
حسینی افزود: ورودی ذوزنقه ای شکل تخت جمشید در طرح این قالی به عنوان مرزهای ایران کهن ترسیم شده اند که داخل این ذوزنقه ها با گل های لوتوس برگرفته از تخت جمشید تزئین شده است و شیرهای ایرانی برگرفته از کاخ شوش به عنوان دلاوران آماده دفاع در کنار این مرزها در چهار گوشه قالی بافته شده اند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رفسنجان اضافه کرد: گل های رزت 12 پر که در سه رنگ طلایی، نقره ای و مسی در دو حاشیه قالی بافته شده اند، نماد ثروت ایران زمین هستند و به همراه حاشیه وسط که طرح آن برگرفته از قطعه سنگ های به جا مانده از کاخ داریوش در شوش است، قابی را در قالی “مانا نیک” شکل داده اند که بیانگر حمایت متقابل فرهنگ و ثروت از یکدیگر در ایران کهن است.
او اظهار کرد: در طراحی قالی دست باف مانا نیک سعی بر آن بوده که طراحی قالی از نگاه و اندیشه هنرمندی فرضی در دوران هخامنشیان انجام گیرد همچنین رنگ های به کار رفته در بافت این قالی برگرفته از رنگ های موجود در آثار به جا مانده از آن دوران بوده است.
